۱) اینترنت: درصد مشارکت این مورد این روزها از تمام موارد دیگر بالاتر رفته، روی دست باقی ادوات بلند شده. اگر کمی بی اراده باشید با یک کلیک ساده پرت می شوید وسط برهوت (!) یک باتلاق واقعی؟!

۲) ماهواره: یک زمانی رتبه اول را داشته. اما با ورود اینترنت غلاف کرده و به اصطلاح رفته قاطی باقالی ها اما هنوز هم درصد عظیمی از جرائم و انحرافات از این وسیله خط و ربط می گیرند. مورد اولی را می شود با هزار بند و تبصره، انتظار استفاده بهینه را ازش داشت، اما این یکی را اصلاً... با این که رتبه دوم را در رده بندی دارد، اما خودِ خود شیطان است. یا اگر خیلی انکار کنید، پسر خاله اش حتماً هست.

۳) موبایل: جریان موبایل، جریان فلفل نبین چه ریزه ست! یک لحظه غفلت کنید و برای بلوتوث های آنچنانی OK کنید، لبه پرتگاه قرار گرفتید. این تلفن همراه چند ده گرمی دنیایی از حجم عکس و فیلم را برای استفاده یا سوءاستفاده مالکش ذخیره می کند.

این روزها به لطف معجزه سیم کارت های اعتباری میانگین سنی موبایل دار شدن تا مرز چند روزگی سقوط کرده و با این حساب وقتی برادر یا خواهرتان که به تازگی از شیر گرفته شده، از پدرخانه تقاضای موبایل می کند، نمی شود بهشان گفت «بروبچه... دهنت بوی شیر میده!» و این طوری ست که پیر و جوان بهم دیگر پیامک میدن: «یه روز، یه... میره...»

۴) دوست ناباب: آهان... این مورد با این که ردة چهارم را به خودش اختصاص داده، اما کاری می کند کارستان!

خدا نصیب گرگ بیابان نکند...

این یکی همان قصة دوستی خاله خرسه ست. یکهو دیدید می آید به خیال خودش یک حالی بهتان بدهد، حالی به حالی تان می کند! و یک عمر حالتان را می گیرد و یک حال دیگری می شوید و پشیمانی دیر می شود و راستی «چه قدر زود دیر می شود.»

یکی دو فقره از این خاله خرس ها اگر به تورتان بخورد، به خودتان می آیید و می بینید افتاده اید داخل چاه.

۵) تنهایی: نه خیر، منظورمان دردِ عشّاق نیست... تنهایی، نه از لحاظ نداشتن همدم عرض می کنیم خدمتتان. خب، تصور کنید عواملی که تا اینجا آوردیم، برآیتان از قبل مهیا شده.

ذهن در این مرحله اصلاً حال و روز خوبی نداشته و درست مثل انباری از باروت است که منتظر یک جرقه باشه. مورد اخیر یک جورهایی آخر خط حساب میشه تصور کنید گلاب به رویتان بلانسبت شما چند روز قبل یک سیر و سیاحت جانانه در اینترنت داشتید و امان از کلیپ ها و بلوتوث های جدید موبایل درآوردید و حسابی شرمنده وجدانتان شدید. حالاست که تنهایی برای شما یک جورهایی ست که باید گفت «صد رحمت به خاله خرسه!»

از ذکر سایر موارد معاف مان کنید که تا اینجای کار هم پایمان را از گلیم مان درازتر کردیم!