نقل شده است که در اواخر عمر آیت الله العظمی بروجردی، پزشکی حاذق از اروپا برای معالجه ایشان به ایران آمد که در ضمن معاینه و تجویز دارو توصیه کرد ایشان از سرکه بیش تر استفاده کنند تا حال شان بهبود پیدا کند.
آیت الله بروجردی بعد از شنیدن این توصیه که معمولاً توسط اطباء دیگر بیان نمی شود پرسیدند مگر سرکه خاصیت مهم و قابل توجهی برای درمان هم دارد؟ که پزشک معروف تأیید کرده و تأثیر زیاد سرکه برای سلامتی را گوشزد نمود!
در این هنگام آیت الله بروجردی با حالی عجیب فرمودند الان می فهمم چرا این قدر در روایات ما بر خوردن سرکه توصیه شده است.
انصافاً داستان های بسیاری از دستورات دینی و توصیه های ائمه به ما مانند همین ماجرا است. یعنی ابتدا که نگاه می کنیم می پرسیم حالا این مسأله چقدر اهمیت داشت که در روایات تا این حد به آن توجه شده؟! اما قدری که عقل مان بیش تر می شود و مسائل را بهتر درک می کنیم می فهمیم حق همان بوده و این تأکیدها و توجه های خاص بی دلیل نیست.
خدا رحمت کند مرحوم صابری فومنی را، همان گل آقای معروف! حدود 10 12 سال پیش که تازه موبایل به عنوان یک تکنولوژی مدرن و البته نماد دارندگی و برازندگی وارد ایران شده بود و جز خواص کسی از آن بهره مند نبود، مجله گل آقا کاریکاتوری کشیده بود به این مضمون که چوپان یک روستایی از وسط بیابان مشغول صحبت با موبایل بود که می گفت: «الو کدخدا! بز مش مراد مریضه، علف نمی خورَه!!!»
خلاصه منظور این بود که یه جوری موبایل و موبایل داری به استهزاء گرفته شود غافل از آن که کمتر از یک دهه همان کاریکاتور چهره واقعی به خود گرفت و موبایل اوج کلاس به نازل ترین مراتب کلاس اجتماعی تبدیل شد و چوپان که سهل است اطفال پیش دبستانی هم اگر سرویس مهد کودکشان قدری دیر کند به راننده پیامک می دهند کجایی؟!
به هر حال وقتی موبایل با همه شاخ و برگ های فراوانش در زندگی انسان نفوذ می کند سؤالات و مسائل شرعی در خصوص آن هم زیاد می شود.
احکام «بادا بادا مبارک بادا»«النکاح سنتی فمن رغب عن سنتی فلیس منی» شاید برای جوانان ایرانی بخصوص آرزومندان ازدواج و فینالیست های نشستن سر سفره عقد، هیچ روایتی جذاب تر و شیرین تر از همین روایت نبوی نباشد. روایتی که اگر هزاران بار هم شنیده باشی باز برایت شیرین است و با هر بار شنیدن آن، چند گیگابایت عکس و تصویر و فیلم و تخیل و توهم در چند ثانیه به ذهن انسان هجوم می آورد و تصویر گنگی از سفره عقد و نشستن مقابل آینه شمعدان و بوی تند مواد آرایشی و صدای ساییده شدن کله قند و تکرار پشت سر هم فلاش دوربین ها و نیش و کنایه های خاله زنک های دور سفره و... آهای با شما هستم! خواننده محترم! جوان عزیز! به قول ناظم دوران ابتدایی ما، چرا نیشت باز شده؟! (با عرض پوزش شدید بابت این نقل قول) از دنیای تخیل و توهم بیا بیرون! اگر بنا باشد هر کس چند کلمه در این خصوص صحبت کرد شما این قدر سریع وارد عالم خیالات شوید که دیگر زندگی نمی توانید بکنید! به قول عوام «خدا به سر شاهد است» این مسائل فقط به درد همان فیلم ها و سریال های آبکی تلویزیون می خورد و خیال پردازی های دوران نوجوانی. والّا کسانی که همین داستان را تجربه کرده اند و به اصطلاح این شتر در خانه شان خوابیده، می دانند که وقت خوانده شدن این حدیث و قبل و بعد آن، آن قدر نگرانی و دغدغه و دلهره وجود انسان را گرفته که اصلا نمی فهمد عاقد چی گفت! به هر حال جدای از این مسائل به یقین ازدواج سنت پیامبر اسلام و یکی از با ارزش ترین رفتارهای انسانی است که ضامن سلامت فرد و جامعه و زمینه ایجاد سعادت و خوشبختی در دنیا و آخرت خواهد بود. |
اندر حکایت حیوانات غیرناطق
یکی از پدیده‌های دنیای امروز که تا چند دهه پیش اصلاً و ابداً مطرح نبوده و رواج نداشته، گرایش شدید انسان‌های امروزی به زندگی مسالمت‌آمیز با حیوانات مختلف است. در واقعی نوعی هم‌خانواده شدن حیوانات ناطق با غیرناطق!؟
البته در گذشته حیوانات گوناگون در همه منازل وجود داشتند اما هر یک به کاری می‌آمدند و نیازی از خانواده را برطرف می‌کردند. اما امروزه حیوانات خانگی، اعم از سگ و گربه و سنجاب و راکُن و حتی مار و کروکودیل و ببر و شیر و...، خودشان اصل نیازند و هزینه‌ای هنگفت به گردن صاحب خود گذاشته و تنها نیازی که از او برطرف می‌کنند پر کردن جای خالی همسر و خواهر و برادر و اعضای اصلی خانواده است.
ممکن است بگویید به هر حال این هم نوعی بهره‌برداری مفید است؛ اما اشتباه می‌کنید. چون جایگزین شدن این قبیل حیوانات به جای اعضاء خانواده در کشورهای غربی که روابط انسان‌ها در درون خانواده به شدت متزلزل شده و عاطفه و محبت در بالاترین حد از دست رفته، قدری منطقی و قابل قبول است. درد اینجاست که ببینید همسایه بغلی‌تان که خانواده شاد و با محبت و گرمی دارند یک توله سگ پشمالو آورده‌اند داخل خانه و صبح تا شب با «پاپی جون» ور می‌روند تا قدری کلاس اجتماعیشان ارتقاء پیدا کند و خیر سرشان شبیه خانواده دکتر اِرنست بشوند!؟