نه من نمی تونم. از من نخواهید به این مردم طفلک دروغ بگم. دروغ دانشان پر شده دیگه! نُچ، اصلاً حرفش رو نزنید. این لقمه ها از گلوی ما پایین نمی ره. آقاجون، اصلاً من بلد نیستم شعار بدم. اصلاً اگر دست من بود... بود چیه، ما اصلاً تو خونه مون، وضعیت فوق العاده اعلام کردیم؛ به خاطر همین اوضاع دیگه. اون قدر دَربه دَر دنبال یه آدم خوشبخت گشتیم با چراغ، همی گِردِ شهر، که سرگیجه گرفتیم! یافت نشد که نشد! نیست آقاجون، تو این اوضاع، هیچ کی خوشبخت نیست. سراغ هرکی رفتیم، فقط از آشنایی ما خوشبخت شد!
آقا ما رفتیم کلی عرق ریختیم، زحمت کشیدیم، تحقیقات کردیم، ببینیم عوامل این خوشبختی که می گن، چیه؟ دروغ چرا، چند تا عامل هم پیدا کردیم، ولی سر نخِ همه شون، به یه جا می رسید؛ یعنی به یه چیز. من فقط نتیجه تحقیقاتم رو می گم، شما خودتون قضاوت کنید، کجای حرف های من سیاه نماییه؟ این جناب که زیر بار نمی ره.
1. یکی از مهم ترین، بذار از همین اول خیالتون رو راحت کنم: مهم ترین عامل خوشبختی پوله. (تازه به خاطر این جناب، کوتاه اومدم، نگفتم تنها عامل!) من نمی دونم کدوم آدمِ از دنیا بی خبری، این انشای کلیشه ای بدآموزانه غیراخلاقی پژوهشی را یاد بچه های معصوم مردم داده که: «البته واضح و مبرهن است که علم، بهتر است از ثروت!» که به نظر بچه سوسول ها اصلاً هم این طور نیست. تحقیقات این رو می گه!
