روزانه اطلاعات زیادی از طریق حواس پنجگانه به حافظه ی ما وارد می شوند و اگر بر تکرار آن مداومت نورزیم، از حافظه ما خارج می شود. برای این که این اطلاعات مدت زمان بیشتری در حافظه ما بماند باید از روش های علمی و دینی، برای تقویت این قوه بهره جوییم...
دکتر نصرت الله پور افکاری «حافظه» را اینگونه تعریف کرده است: «این اصطلاح مفهومی کلی دارد و به آن گروه از جریانات روانی که فرد را به ذخیره کردن تجارب و یادآوری مجدد آنها قادر می سازد، اطلاق می شود حافظه یکی از اجزای تعیین کنندة هوش افراد است.»1 همچنین شعاری نژاد کار حافظه را یادآوری و بازشناسی چیزی که قبلاً آموخته یا تجربه شده است، می داند.2
