شکی نیست که بی اعتنایی به نماز گناهی است بزرگ. بنابراین شناسایی مصادیق این تحقیر ناپسند، مقدمه پرهیز از این عصیان نابخشودنی است.
عناوین زیر از مصادیق سبک شمردن نماز است:
شکی نیست که بی اعتنایی به نماز گناهی است بزرگ. بنابراین شناسایی مصادیق این تحقیر ناپسند، مقدمه پرهیز از این عصیان نابخشودنی است.
عناوین زیر از مصادیق سبک شمردن نماز است:
جنگ سرد
پس از جنگ جهانی دوم، دو قطب قدرت دنیا (آمریکا و روسیه) بر سر برخی مسائل، دچار اختلافاتی شدند. این دو کشور رو به جنگ نظامی نیاوردند و با استفاده از تبلیغات و رسانه ها، دست به جنگی در جهت تضعیف دشمن و قدرت مند نشان دادن خود زدند. این مسأله آغازی بود در جنگ نرم. بعدها به روش های مختلفی با استفاده از رسانه های جمعی و ایجاد انقلاب های نمادین (مخملی) با صرف هزینه های کم (نسبت به جنگ سخت) و بازدهی بسیار بالا، این روند ادامه یافت و آن قدر به کشورهایی چون آمریکا احساس قدرت می داد که با همین روش چندین کشور را دچار انقلاب کردند.
جنگیدن برای انسان همانند نفس کشیدن او می باشد. انسان از لحظه ی جان گرفتن خود در حال جنگ بوده. این جنگ، یا با نفس بوده برای غلبه ی بر هوای نفس، یا با انسانی دیگر برای غلبه بر او. حضرت آدم علیه السلام نیز از آغاز جنگ با نفس را شروع کردند و در مقابل خواسته ی نفس در خوردن از میوه ی ممنوعه ایستادند و بیش از هفت ساعت در این جنگ دوام نیاوردند. پس جنگ سنتی است دیرینه به قدمت عمر انسان.
1- خجالت نابجا (باتوجه بر اینکه حیا دو گونه است حیای عقل وحیای حمق؛ حال این حیای حمق باعث خجالت کشیدن می شود که دروغ گویی را بدنبال دارد)
جنگ در گرفت. ملائکه پیروز شدند. حارث اسیر شد. او را با خود به آسمان بردند. حارث به درگاه خداوند توبه کرد. توبه اش پذیرفته شد. به عبادت مشغول شد. آن قدر عبادت کرد تا از ملائکه شد. او را عزازیل (عزیز خدا) خواندند. منبری داشت. برای ملائکه وعظ می گفت. بسیار محبوب بود.
عقائد وهابیان
در این جا به ذکر چند نمونه از عقائد وهابیان پیرامون مسائل مختلف می پردازیم:
*وهابیت و خداشناسی: ابن تیمیه معتقد است، در کتاب خدا و سنت پیامبر و صحابه چیزی در مورد جسم بودن یا نبودن خداوند نیامده و هر کس منکر جسمانیت خداوند شود، نادان و گمراه است.(1)
محمد ابن عبدالوهاب
محمّد بن عبدالوهّاب، در سال 1115 در شهر عُیَینه، از توابع نجد عربستان به دنیا آمد. او فقه حنبلى را در زادگاه خود آموخت و آن گاه براى ادامه تحصیل رهسپار مدینه منوّره شد.
وى در دوران تحصیل مطالبى به زبان مى آورد که نشان دهنده انحراف فکرى او بود؛ به گونه اى که برخى از اساتید او، نسبت به آینده اش، اظهار نگرانى مى کردند.
ابن تیمیه
احمد بن تیمیّه، اولین نظریه پرداز وهابیت، در سال 661 ه . ق (1) پنج سال پس از سقوط خلافت بغداد در حرّان (از توابع شام) به دنیا آمد. وی تحصیلات اولیّه ی خود را در آن سرزمین به پایان برد. پس از حمله مغول به اطراف شام، او، به همراه خانوادهاش، به دمشق رفت و در آن جا اقامت گزید.
رویارویی با حق و حقیقت
انسانی که به دنیا وابسته است و از ساده زیستی به تجملات روی می آورد حقوق اجتماعی را در نظر نمی گیرد و از عدالت می گریزد. و چنان روحیۀ خودخواهی و غرور بر او چیره می شود که جز خود نمی تواند کس و چیز دیگری را قبول داشته باشد و با قدرت تمام با آن می ستیزد. خداوند متعال در قرآن می فرماید: «وَ ما أَرْسَلْنا فی قَرْیَةٍ مِنْ نَذیرٍ إِلاَّ قالَ مُتْرَفُوها إِنَّا بِما أُرْسِلْتُمْ بِهِ کافِرُون» ؛1 «ما در هیچ شهر و دیاری پیامبری انذار کننده نفرستادیم، مگر اینکه مترفین آنان (همان کسانی که مست ناز و نعمت بودند) گفتند: ما به آنچه بر شما فرستاده شده، کافر هستیم.»