دنیا به کام کسی خوش است، که در کام دنیا نباشد.
دنیا جمیله ای است، ولی هشدار.
جام دنیا خالی است و کامش با ناکامی است، دل به دنیا بستن خامی است، چرا که حاصلش بد فرجامی است.
هر کس به دنیا راضی شود، از آن ناراضی می رود.
در دنیا، هر کس برای خود پرونده می سازد.
هر چه را نباید دلبستگی را نشاید.
شخصیت هر کس را با ترازوی اخلاقش وزن کنید.
هر که را در زندگی نانش نخورند، چون بمیرد نامش نبرند.
بعضی ها، هندسه شخصیت خود را با خط های کج ترسیم کرده اند.
دل منافق، مشق سیاه شیطان است.
دل خانه خداست، به شیطان اجاره اش ندهید.
شرط زیارت آسمان، وداع با زمین است.
وقتی با خدا شروع نکنیم، با شیطان پایان می یابیم.
عاشق خدا باش، تا معشوق خلق باشی. فرشی، عرشی نمی شود.
سجده، قله عبادت ها است.
نمازگزاری که از دنیا دل نکنده است، مانند، خلبانی است که همیشه روی زمین زندگی می کند.
توپ دلت را به هر کس پاس نده.
عرفان، بلوغ روح است.
مزرعه دلتان را وجین کنید.
در دستور زبان عرفان، فعل این گونه صرف شود: من نیستم، تو نیستی، او هست.
وقتی پاها رفتن بشناسند، دستها نیازمند التماس نیستند.
تنها در یک معامله است که بازماندگان برنده اند: معامله با خدا.
دل های شعله ور، گلستان خدا در زمین اند.
ﭼﻘﺪر ﺧﻨﺪه دار است ﮐﻪ ﯾﮏ ﺳــﺎﻋﺖ ﺧﻠﻮت ﮐﺮدن ﺑﺎ ﺧﺪا ﻃﻮﻻﻧﯽ و ﻃﺎﻗﺖ ﻓﺮﺳﺎﺳﺖ، وﻟﯽ 90 دﻗﯿﻘﻪ ﺑﺎزی ﯾﮏ ﺗﯿﻢ ﻓﻮﺗﺒﺎل ﻣﺜﻞ ﺑﺎد ﻣﯽ ﮔﺬرد!
ﭼﻘــﺪر خنده دار است ﮐﻪ ﺻﺪ ﻫﺰار ﺗﻮﻣــﺎن ﮐﻤﮏ در راه ﺧﺪا ﻣﺒﻠﻎ ﺑﺴــﯿﺎر هنگفتی است، اﻣﺎ وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﻤان ﻣﻘﺪار ﭘﻮل ﺑﻪ ﺧﺮﯾﺪ ﻣﯽ روﯾﻢ ﮐﻢ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ می آید!
ﭼﻘﺪر خنده دار است ﮐﻪ ﯾﮏ ﺳــﺎﻋﺖ ﻋﺒﺎدت، ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ می آید، وﻟﯽ دو ﺳﺎﻋﺖ ﻓﯿﻠﻢ دﯾﺪن ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﻣﯽ ﮔﺬرد!
ﭼﻘــﺪر خنده دار است ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﻣﯽ ﺧﻮاهیم دﻋﺎ ﮐﻨﯿﻢ، ﻫﺮ چه ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ، ﭼﯿــﺰی ﺑﻪ ذهن ما نمی آید، اﻣﺎ وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ خواهیم ﺑﺎ دوستمان ﺣﺮف ﺑﺰﻧﯿﻢ ﻫﯿﭻ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﻧﺪارﯾﻢ!
ﭼﻘﺪر خنده دار است ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﻣﺴــﺎﺑﻘﻪ ورزﺷــﯽ ﺗﯿــﻢ ﻣﺤﺒﻮبمان ﺑﻪ وﻗﺖ اﺿﺎﻓــﯽ ﻣﯽ کشد، ﻟﺬت ﻣﯽ ﺑﺮﯾــﻢ و از ﻫﯿﺠــﺎن در ﭘﻮﺳــﺖ ﺧﻮد ﻧﻤﯽ ﮔﻨﺠﯿﻢ، اﻣﺎ وﻗﺘﯽ ﻣﺮاﺳــﻢ دﻋﺎ و ﻧﯿﺎﯾﺶ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﻣﯽ شود، ﺷــﮑﺎﯾﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ و آزرده ﺧﺎﻃﺮ ﻣﯽ شویم!
ﭼﻘﺪر خنده دار است ﮐﻪ ﺧﻮاندن ﯾﮏ ﺻﻔﺤﻪ و ﯾﺎ ﺑﺨﺸــﯽ از ﮐﺘﺎب آﺳﻤﺎﻧﯽ سخت است، اﻣﺎ ﺧﻮاﻧﺪن ﺻﺪ ﺳﻄﺮ از ﭘﺮﻓﺮوﺷﺘﺮﯾﻦ ﮐﺘﺎب رﻣﺎن دﻧﯿﺎ آسان!
ﭼﻘﺪر خنده دار است ﮐﻪ ﺳــﻌﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﻫﺎی ردیف ﺟﻠﻮ در ﯾﮏ ﮐﻨﺴــﺮت ﯾﺎ ﻣﺴــﺎﺑﻘﻪ را رزرو ﮐﻨﯿﻢ، اﻣﺎ در نماز جماعت تمایل به صف آخر داریم!
آن جانی نقاش، آن سرکردة اوباش، آن مشهور به رایش، آن صاحب سبیل کذایی، آن مبدع جنگ هوایی، آن عاشق نژاد آریایی، آن منفور خُرد و کلان، آن پیشوای ملت ژرمان، آن از جنایت لبریز، آن ورژن جدید چنگیز، آن کابوس ملت فرانسه و انجلیز سرآمد هر قاتل فاجر، ابوالقتال آدولف هیتلر، لعنه الله علیه.
گویند چون ولادت یافت در کف دست وی لکة خونی بودی که مادر آن را بزدودی و بر احدی مکشوف ننمودی، که خوانده بودی در وقت ولادت چنگیز نیز چنین خونی مشاهده گشتی.
باری در نوجوانی به مکتبخانة هنر شدی آموختن هنر نقاشی را، ولیکن هرچه کشیدی مقبول اساتید فن نیفتادی و احدی بهر خریدن تابلواتِ وی همیان نگشادی و گفته اند بدین سبب در تمامت عمر کینه ای از اهل هنر وی را در دل بودی.
نقل است بعدها وی را بپرسیدندی که حکمت چه بود ورود جناب پیشوا را در سلک نقاشان؟ بگفتا: ما در همان اوان نوجوانی نیک همی دانستیم که هنری ذاتی ما را در اندرون وجود است که دیگران را نی؛ زین سبب تصمیم بر آن راندیم انواع هنرها را اختیار نماییم تا نبوغ ذاتیمان کشف گردد، ولیک به اندک زمانی دریافتیم که یگانه هنر ما نیک ویران نمودن بلاد و انتشار جنایت و فساد باشدی، تمت!
وقتی هوای گرم به بالای آسمان صعود می‌کند، بخار آب را هم همراه خودش به بال او به داخل آسمان می‌برد. تشکیل دانه برف هنگامی شروع میشود که بخار آب بر روی دانه‌های ذره‌بینی غبار موجود در هوا؛ متراکم میشود و یا به عبارتی قطره‌های کوچک برف داخل ابر ( که قطری نزدیک به ۱۰μm دارند ) منجمد می شوند .ساختمان منحصر به فرد یک دانه بزرگ برف ناشی از واکنش‌های شیمیایی و درجه حرارتی است که دائما در حال تغییر می باشد. جالب است بدانید دانه برف پیش از آن که به پایین حرکت کند، به سوی بالا حرکت می‌کند. مراحل تشکیل دانه های برف چنین است:
۱- در حالی‌که قطره آب به سوی بالا حرکت می‌کند، به صورت یک منشور شش‌وجهی منجمد میشود.
مقدمه:
زیر چشم هایش گود افتاده است. صورتش تکیده و خسته است. وقتی همه خوابند او بیدار است و وقتی همه بیدارند او چرت می زند. سرکارش تمرکز ندارد، بی حوصله است؛ حوصله آدم های دور و برش را ندارد.
دلش می خواهد ساعت ها تندتر بگذرند و او هرچه زودتر به خلوت اتاقش برسد؛ به دکمه هایی که او را به خود می خوانند، به دریچه ای که چهره دیگری از دنیا را به او نشان می دهد. او بی قرار این دنیای مجازی است.
او همه علامت های یک معتاد را دارد. او یک معتاد اینترنتی است.
بی تردید، اینترنت در زندگی افراد جامعه، تغییر اساسی به وجود آورده است. این تغییر را می توان با اختراع تلفن در اوایل قرن بیستم و تلویزیون در دهه پنجاه مقایسه کرد. اینترنت، بشارت دهنده کم کردن فاصله ها و گسترده کردن روابط میان آدمیان شده است.
اما امر متناقض این است که خود این تکنولوژی گاه موجب تقلیل و افت سایر روابط اجتماعی شده و تنهایی فرد را بیش تر کرده است.
اینترنت می تواند گریزگاهی برای کسانی که از مشکلات روانی رنج می برند و دچار تشویش، افسردگی و بی اعتمادی به نفس هستند نیز باشد. ارتباط مجازی از طریق اینترنت، محملی را برای گریز از واقعیت و وسیله ای برای ارضای نیازهای هیجانی و روانی به وجود می آورد.
نه من نمی تونم. از من نخواهید به این مردم طفلک دروغ بگم. دروغ دانشان پر شده دیگه! نُچ، اصلاً حرفش رو نزنید. این لقمه ها از گلوی ما پایین نمی ره. آقاجون، اصلاً من بلد نیستم شعار بدم. اصلاً اگر دست من بود... بود چیه، ما اصلاً تو خونه مون، وضعیت فوق العاده اعلام کردیم؛ به خاطر همین اوضاع دیگه. اون قدر دَربه دَر دنبال یه آدم خوشبخت گشتیم با چراغ، همی گِردِ شهر، که سرگیجه گرفتیم! یافت نشد که نشد! نیست آقاجون، تو این اوضاع، هیچ کی خوشبخت نیست. سراغ هرکی رفتیم، فقط از آشنایی ما خوشبخت شد!
آقا ما رفتیم کلی عرق ریختیم، زحمت کشیدیم، تحقیقات کردیم، ببینیم عوامل این خوشبختی که می گن، چیه؟ دروغ چرا، چند تا عامل هم پیدا کردیم، ولی سر نخِ همه شون، به یه جا می رسید؛ یعنی به یه چیز. من فقط نتیجه تحقیقاتم رو می گم، شما خودتون قضاوت کنید، کجای حرف های من سیاه نماییه؟ این جناب که زیر بار نمی ره.
1. یکی از مهم ترین، بذار از همین اول خیالتون رو راحت کنم: مهم ترین عامل خوشبختی پوله. (تازه به خاطر این جناب، کوتاه اومدم، نگفتم تنها عامل!) من نمی دونم کدوم آدمِ از دنیا بی خبری، این انشای کلیشه ای بدآموزانه غیراخلاقی پژوهشی را یاد بچه های معصوم مردم داده که: «البته واضح و مبرهن است که علم، بهتر است از ثروت!» که به نظر بچه سوسول ها اصلاً هم این طور نیست. تحقیقات این رو می گه!